Overal waar kinderen zijn, zwerven mooie verhalen. Daarom lees je hier elke maand een kort verhaal van of over een kind.
Waar het over gaat? Dat bepalen jullie! Als lezen maar de hoofdrol heeft!

Halloween

Pompoenen, heksen en spoken. Het hele dorp is in rep en roer: Morgen is het zover: de Halloweentocht.
Sommige mensen hebben hun huis versierd, daar mogen de kinderen, de meesten verkleed, langs de deuren, om ‘Trick or Treat’ te roepen en dan iets lekkers in hun tas, mand, of emmertje te stoppen.

Ze sluipen door tuinen langs grafkisten en worden soms zelfs achterna gezeten door een buurman met een kettingzaag.
Een feest voor sommige kinderen, en iets te spannend voor anderen.

De avond voor de tocht komt Seb van 10 zijn bed uit. Hij stommelt de trap af en kruipt naast zijn moeder.
‘Ik kan niet slapen.’
Mama aait over zijn bol. ‘Wat is er aan de hand?’
Seb twijfelt een beetje, want hij vindt het best lastig om te zeggen. En soms voelt hij wel wat hij wilt zeggen, maar dan heeft hij de woorden nog niet. Daarom houdt hij ook zo van lezen, want dat helpt hem ook om woorden te geven aan zijn eigen gevoel.
Hij zucht.
‘Ik vind die Halloweentocht spannend mam. Eigenlijk durf ik niet echt. Maar ik wil ook niet zeggen dat ik niet durf, want volgens mij gaat íedereen.’
Even vindt Seb het ook nog spannend wat mama gaat zeggen. Vindt ze dat hij het maar gewoon moet proberen? Moet hij stoer zijn?
Maar hij maakt zich druk om niks. Mama lacht.

‘Daar hoef je je toch niet zo druk om te maken joh!’
‘Halloween gaat om griezelen, daar houd jij niet van. En niet iedereen hoeft hetzelfde leuk te vinden, toch?’
Seb schudt zijn hoofd. Hier hebben ze het al eens vaker over gehad.
‘Nee, want dan zou iedereen in dezelfde kleren lopen.’ zegt hij.
Mama trekt een vies gezicht. ‘En alleen maar dezelfde boeken lezen!’
‘Saaaaaaaaaaaaaai!!!!!’ zeggen ze samen.

Mama denkt nog even na. ‘Weet je wat we doen? We maken er ons eigen feestje van. We maken zelf wat lekkers en dan zoek jij een spannend boek uit het KinderzwerfboekStation. Volgens mij zag ik Dolfje Weerwolfje nog staan. Dan lees jij mij voor, met je engste stem. Is dat een goed idee?’
Seb knikt. En gaapt. ‘Goeoeoeoeoed plan.’
‘Nou hup, je bed in dan, spookje. En niet bang zijn wat de anderen vinden hoor.’
Lekker makkelijk gezegd, denkt Seb. ‘Maar wat nou als ze vragen waarom ik er niet was?’

‘Nou’ zegt mama ‘dan zeg jij dat je eigen keuzes maken soms al dapper genoeg is.’

Wil jij graag een kort verhaal schrijven voor Kinderzwerfboek? Leuk! Stuur een mailtje naar e.stevens@kinderhulp.nl en wie weet staat volgende keer jouw verhaal in de hoofdrol!